Support Vector Machines (SVMs)
Vladimir Vapnik Sovyet Birliği’nden Amerika’ya 1991’ de göç ediyor. Kimse çalışmaları hakkında birşey bilmiyordu. Aslında Ph.D yaparken Moskova’da SVM’leri 1960’lı yılların başında yazmıştı.Ama o zamanlar bilgisayar olmadığı için test edecek imkanı bulamamıştı.Sonraki 25 yıl Sovyet Birliği’nde Onkoloji Enstitüsünde çalıştı bir yandan da başvurular yapıyordu. Bell Labs’ta birileri onu keşfetti ve Amerika’ya davet etti. Sonrasında Amerika’ya taşınan Vapnik 3 makalesini NIPS (Neural Information Processing System) Journal’a gönderdi ve hepsi reddedildi.
Hala buna üzgün ama bu onu motive etti. 1992-1993 yıllarında Bell Labs hand-written recognation ile ilgileniyordu. Vapnik neural networkün yetersiz olduğu SVM’lerin bu konuda daha iyi olduğuna dair çalışma arkadaşlarıyla iddiaya girdi. Çalışma arkadaşları bu konuda SVM kernelde n=2 olarak denediler ve sonuç lineer olmayan verileri sınıflandırmada harikaydı. Peki ik defa mı birileri kernel kullandı? Aslında Vapnik tezinde yazmıştı ama bunun önemli olduğunu düşünmemişti. Vapnik kernel fikrini yeniden canlandırdı ve geliştirmeye başladı. Vapnik’in kernelleri anlaması ve bunların önemini takdir etmesi arasında 30 yıl geçti ve işler böyle yürür.
Harika fikirlerin ardından hiçbir şeyin olmadığı uzun dönemler gelir. Ardından orjinal fikrin biraz değişimiyle büyük bir güce sahip gibi göründüğü bir aydınlanma anı gelir. 90’ların başına kadar kimsenin adını bile duymadığı Vapnik, bugün makine öğrenmesiyle uğraşan herkesin tanıdığı bir üne kavuştu. Gelin Vapnik’in dünyaya kazandırdığı SVM ve Kernel kavramına yakından bakalım.
